1947 ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਰਵਿਦਾਸੀਆ ਪਛਾਣ ਦਾ ਸਰਕਾਰੀ ਰਿਕਾਰਡਾਂ ਵਿੱਚ ਜ਼ਿਕਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।
ਉੱਤਰ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਅੱਜ ਵੀ ਪਛਾਣ ਕੇਵਲ ਜਾਟਵ ਜਾਂ ਚਮਾਰ ਹੈ।
ਗੂਗਲ ਮੈਪਸ ਤੋਂ ਤਸਵੀਰਾਂ ਅਟੈਚ ਕੀਤੀਆਂ ਜਾ ਰਹੀਆਂ ਹਨ।
ਉੱਤਰ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ, ਮੰਦਰਾਂ ਦਾ ਨਾਂ ਸੰਤ ਰਵਿਦਾਸ ਜੀ ਦੇ ਨਾਂ ‘ਤੇ ਹੈ।
ਗੁਰੂ ਰਵਿਦਾਸ “ਮੰਦਰ” ਦੋਆਬੇ ਵਿੱਚ ਹੀ ਹਨ, ਜਿੱਥੇ ਆਰੀਆ ਸਮਾਜੀ ਪ੍ਰੈਸ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪ੍ਰਭਾਵ ਸੀ।
ਮਾਲਵਾ ਪੱਟੀ ਵਿੱਚ ਜਿਵੇਂ ਕਿ 1935 ਦੇ ਦਮਦਮਾ ਸਾਹਿਬ ਵਾਲੇ ਰਾਮਦਾਸੀਆਂ ਦੇ ਬੁੰਗੇ ਦੇ ਨਾਂ ਤੋਂ ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪਛਾਣ ਕੇਵਲ ਰਾਮਦਾਸੀਆ ਸੀ।
ਮਾਲਵੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਪਛਾਣ ਰਾਮਦਾਸੀਆ ਹੈ ਅਤੇ ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਭਗਤ ਰਵਿਦਾਸ ਜੀ ਦੇ ਨਾਂ ‘ਤੇ ਹਨ।
1947 ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕਾਂਗਰਸੀਆਂ ਤੇ ਆਰੀਆ ਸਮਾਜੀ ਪ੍ਰੈਸ ਨੇ ਰਵਿਦਾਸੀਆ ਪਛਾਣ ਦਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਤੇਜ਼ ਕੀਤਾ। ਪਾੜੋ ਅਤੇ ਰਾਜ ਕਰੋ ਦੇ ਮਨਸੂਬੇ ਨਾਲ ਇਸ ਪਛਾਣ ਨੂੰ ਸਿੱਖ ਪਛਾਣ ਦੇ ਉਲਟ ਖੜਾ ਕਰਨ ਲਈ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਇਹ ਸਾਰਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਪੰਜਾਬ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਦੁਆਬੇ, ‘ਤੇ ਹੀ ਕੇਂਦਰਤ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ।
1947 ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਕ ਪਾਸੇ ਸਿੱਖਾਂ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਨੂੰ ਤੇ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਡਾ ਅੰਬੇਡਕਰ ਦੀ ਪਾਰਟੀ ਨੂੰ ਕਮਜ਼ੋਰ ਕਰਨ ਲਈ ਤੇ ਦਲਿਤ ਰਾਜਨੀਤੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮੁਤਾਬਕ ਚਲਾਉਣ ਲਈ ਕਾਂਗਰਸੀਆਂ ਤੇ ਆਰੀਆ ਸਮਾਜੀਆਂ ਨੇ ਕਾਫੀ ਸੋਚ ਸਮਝ ਕੇ ਫਾਨੇ ਗੱਡੇ ਸਨ।
ਬਾਬੂ ਕਾਂਸ਼ੀ ਰਾਮ ਨੇ ਇਹ ਫਾਨੇ ਕੱਢਣ ਦਾ ਯਤਨ ਕੀਤਾ ਪਰ ਹੁਣ ਸੱਜੇ ਪੱਖੀ ਹਿੰਦੂਤਵੀ ਸਿਆਸਤ ਇਹ ਫਾਨੇ ਦੁਬਾਰਾ ਗੱਡਣ ਲਈ ਆਪਣੇ ਫੀਲੇ ਵਰਤ ਰਹੀ ਹੈ ਤੇ ਇਸ ਕੰਮ ਲਈ ਦਲਿਤਾਂ ਵਿਚਲੇ ਚਿਹਰੇ ਵਰਤੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ।
#Unpopular_Opinions
#Unpopular_Ideas
#Unpopular_Facts
You must be logged in to post a comment.